Wystawa Kart QSL

Treść

Na wystawę składają się pochodzące z całego świata kartki zwane QSL-kami (określenie to wywodzi się z międzynarodowego kodu skrótów radiowych kodu Q). Ich głównym zadaniem jest potwierdzanie łączności przeprowadzanych drogą radiową przez radioamatorów. Kartki QSL prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów gorlickich krótkofalowców zrzeszonych w Klubie SP9PEE. Pochodzą głównie z lat 90. XX w. i dwóch pierwszych dekad wieku obecnego.

Pierwsze takie kartki zaczęto wysyłać w latach 20-tych XX wieku, a pierwszą amatorską łączność Polski z zagranicą (z holenderską stacją N0PM) przeprowadził Tadeusz Heftman posiadający znak TPAX. Każdy krótkofalowiec ma przypisany swój znak, którym jest zobowiązany posługiwać się w łączności. Nie można przy tym nie wspomnieć, że niepodległość naszego kraju została ogłoszona w 1918 roku przy pomocy pozostawionej przez Niemców radiostacji na Warszawskiej Cytadeli. Pięć lat później oddano do użytku Transatlantycką Centralę Radiotelegraficzną w podwarszawskim Boernerowie. Umożliwiła ona naszemu krajowi nie tylko na bezpośrednią łączność radiową z USA, ale i czerpanie zysków z przekazywania telegramów z Japonii – z której to kartki QSL również mogą Państwo oglądać na naszej wystawie.

W okresie międzywojnia zarówno Polski Związek Krótkofalowców, jak też poszczególne kluby dość często organizowały wystawy kart oraz swojego sprzętu radiowego. Odbywało się to przy okazji wystaw takich jak Targi Wschodnie we Lwowie, Targi Poznańskie czy Doroczne Wystawy Radiowe w Warszawie. Ostatnią z nich przerwał wybuch wojny. Jeśli mówimy o wartości kartki QSL, to największą mają kartki z krajów (krajem może być też wyspa lub archipelag), w których nie ma krótkofalowców lub jest ich niewielu. Krótkofalowców nie ma np. w Korei Północnej lub na najdalej wysuniętej wyspie Bouvet, a mimo to dzięki wyprawom do takich krajów możemy otrzymać stamtąd kartkę QSL. Najrzadsze są kartki ze wspomnianej już Korei Północnej, a mimo to jeden ze członków Gorlickiego Klubu Krótkofalowców taką posiada. Wyglądem kartka QSL przypomina pocztówkę. Powinna mieć wymiar 9 cm na 14 cm i zawierać kilka informacji o samej łączności:
- znaki nadawcy (zwykle wielkimi literami) i znak adresata kartki, np.HF0POL;
- datę i dokładną godzinę łączności – gdyż zazwyczaj łączność z daną częścią świata jest możliwa tylko przez krótką chwilę raz na jakiś czas, nigdy nie wiadomo jak długi;
- cyfrowy raport słyszalności (oznaczany literami RS lub RST) – np. 59, co oznacza dużą siłę i czytelność sygnału.
Karta QSL zawiera też informację o tym, czy porozumiewano się telegrafią, jak w pionierskim początku XX wieku, czy może supernowoczesnymi łącznościami cyfrowymi przy pomocy komputera.

Źródło: Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów