O Wojciechu Biechońskim na UZW

Treść

W tym roku, 14 lutego, minęła 180. rocznica urodzin Wojciecha Biechońskiego.
To jeden z najwybitniejszych burmistrzów w historii Gorlic - romantyk i pozytywista pochowany z generalskimi honorami 2 stycznia 1927 r. na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, o którym w lwowskim "Słowie Polskim" potomni napisali: " - mąż (...) o nieskazitelnym charakterze, kryształowej duszy, serca czułego na nieludzką dolę, ofiarnego, gotowego do największych poświęceń".
O tej pięknej i szlachetnej postaci - patronie Parku Miejskiego w Gorlicach, patronie Sali Obrad Rady Miasta Gorlice, patronie ulicy w dzielnicy Sokół - pamiętali studenci Uniwersytetu Złotego Wieku w Gorlicach. 13 listopada br., w Domu Polsko- Słowackim, wysłuchali wykładu - prelekcji Sławomira Kowalskiego, dyrektora Miejskiego Zespołu Szkół nr 6 im. Bohaterów Ziemi Gorlickiej, niezwykłego pasjonaty lokalnej historii, doskonałego znawcy postaci Wojciecha Biechońskiego - tropiciela, poszukiwacza i badacza jego życia, i działalności konspiracyjnej.
Prezentując okres pobytu Wojciecha Biechońskiego w Gorlicach w latach 1867- 1902, przypomniał założyciela banku spółdzielczego w Gorlicach, zwanego wówczas Towarzystwem Zaliczkowym, społecznika, samorządowca wizjonera, burmistrza Gorlic w latach 1887- 1902, który przyczynił się do powstania i pozostawił po swoim urzędowaniu m. in. miejski bazar, kanalizację miejską, park miejski, pierwsze przedszkole, zwane Ochronką, Szkołę Żeńską, Szkołę Tkacką, Towarzystwo Szkół Ludowych.
Podjął też wysiłek organizacyjny powstania w Gorlicach szpitala, gimnazjum, budynku,, Sokoła ". W odrodzonej Niepodległej, z rąk Naczelnika Państwa, Józefa Piłsudskiego, otrzymał w 1921roku Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski "Polonia Restituta" II Klasy, który, dzięki staraniom, zabiegom, zaradności i uporowi Sławomira Kowalskiego, obejrzeć można wraz z certyfikatem w Sali Obrad Rady Miasta Gorlice.

Tekst: Roman Dziubina