przewiń do góry
Przejdź do druki i wnioski do pobrania
Przejdź do treści Przejdź do stopki
ODDECH – wystawa prac pedagogów PWSZ w Nowym Sączu

ODDECH – wystawa prac pedagogów PWSZ w Nowym Sączu

DATA I GODZINA
Piątek, 31 lipca 2020
godz. 18:00
TRWA DO:
Środa, 26 sierpnia 2020
godz. 0:00
BILETY
wstęp wolny
LOKALIZACJA
Dwór Karwacjanów

Treść

Serdecznie zapraszamy do Galerii Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach w dniu 31 lipca 2020 roku na wernisaż prac pedagogów PWSZ w Nowym Sączu.

Oddech – wystawa luźno ze sobą związanych artystów, których łączy twórczość i przede wszystkim pedagogiczna praca na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych w Instytucie Pedagogicznym PWSZ w Nowym Sączu.

Oddech to słowo nasycone wieloma metaforami, a ostatnio nabrało i nadal nabiera jeszcze bardziej wyrazistych znaczeń w kontekście doświadczeń z „pandemii”, w której światu przyszło się nieuchronnie znaleźć. Wydaje się dobrze opisywać ten stan wychodzenia z przymusowej izolacji, tę nadzieję na normalność, na rytmiczne, miarowe tchnienie.
Oferta wystawy we wnętrzach galerii przyszła właśnie wtedy gdy poczucie zanurzenia, kryzys wiary w normalność doskwierały już na tyle mocno, że obietnica żywego pokazu prac zabrzmiała niczym jakaś Itaka, niczym nostalgiczny postulat odzyskania lądu utraconego.

Stąd błyskawicznie objawił się tytuł i pomysł na wystawę, koniecznie grupową, taką która pozwoli wynurzyć się wielu z otchłani własnych pracowni i pokazać coś, co w tym dziwnym okresie zostało stworzone albo wydobyte z głębszych czasowych czeluści i nasycone kontekstem obecnych zdarzeń poprzez sam wybór.

Ten szczególny stan fizycznego odosobnienia; wirtualnych, zastępczych relacji społecznych, sztucznie pisanego dialogu i przeżywania świata przez szybę komputerowego ekranu pokazał, jak ważnym egzystencjalnym składnikiem jest oddech bezpośrednich relacji, jak istotnym jest on dla wszelakiego życia kulturalnego i tyle samo dla twórczego działania, jak ważne w codzienności są namacalne wystawy, spektakle, koncerty, odbierane grupowo, wspólnotowo. Życie na massengerach, teamsach i zoomach wiele spraw upraszcza i organizuje, co na początku przybrało nawet formę fascynującego odkrycia ale też szybko i wyraźnie pokazało, że w żaden sposób nie zastąpi ta forma zdalnej aktywności bezpośrednich relacji, żywych, wibrujących interakcji, wspólnego oddychania i przeżywania.

Wierzę, że dla każdego z nas, artystów sztuka jest tlenem najczystszym, który pozwala łapać oddech w smogu życiowych konieczności i uporczywych obowiązków. Dla innych tym jest jej odbiór, jej czytanie, interpretowanie i doznania.

Żródło: Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów