Druga połowa sierpnia w gorlickim „Dworze Karwacjanów” to wyjątkowa gratka dla miłośników sztuki. W Galerii obejrzeć będzie można dwie wyjątkowe wystawy – „Nowosielski – powrót do domu” oraz wystawę malarstwa Olgi Boznańskiej. Obydwie ekspozycje pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie!
„Nowosielski – powrót do domu” (termin wystawy 22 sierpnia - 13 października br.)
Jerzy Nowosielski to jeden z najbardziej oryginalnych i niezwykłych twórców na mapie polskiego życia artystycznego po II wojnie światowej. Znakomity malarz, rysownik i scenograf, jest uważany za najwybitniejszego współczesnego malarza ikon w Polsce i jednego z najważniejszych na świecie.
Wernisaż wystawy odbędzie się 22 sierpnia o godz. 18:00.
„Twórczość Jerzego Nowosielskiego niezmiennie zachwyca, ciągle jest odkrywana przez kolejne pokolenia widzów i dociera do nowych odbiorców. Wystawa w Muzeum – Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach jest wyjątkowa, bo po raz pierwszy w tak znakomitej i szerokiej odsłonie malarstwo tego Twórcy prezentowane jest w miejscu emocjonalnie bliskim artyście u progu Beskidu Niskiego. Kraina ta, z której pochodzi rodzina jego ojca Łemka była szczególnie bliska artyście. Jej magiczny i wyjątkowy pejzaż przeniknięty łagodnymi malowniczymi wzgórzami, spomiędzy których wyłaniają się piękne drewniane cerkwie, można było spotkać na niezliczonej ilości dzieł Mistrza.
Ekspozycja składa się z 24 dzieł malarskich, które na pierwszy rzut oka wydają się podobne, naznaczone charakterystycznym dla artysty sposobem obrazowania, ale każde jest inne, nawet gdy jakiś motyw powraca kilkukrotnie. Przechodząc od obrazu do obrazu, przyglądając się historiom zamkniętym w płaskich, uproszczonych, syntetycznych kompozycjach, czujemy, jak wciągają nas w głąb swoich tajemnic. Nic tu nie jest pokazane wprost, żadna postać, scena we wnętrzu czy nawet pejzaż nie są tym, czym na początku się wydają. Warto zatem ulec magii tych dzieł, spojrzeć na nie w kontekście otaczającego nas świata, dostrzec, jak bardzo współczesne są to prace, jak aktualna jest ich wymowa i przesłanie. Mamy możliwość odbierać je przez pryzmat własnych emocji i doświadczeń, pozwolić, by opowieść, która snuje się przed naszymi oczami, nami zawładnęła. Bo choć świat Nowosielskiego jest bardzo intymny i osobisty, daje szeroką przestrzeń, byśmy odnajdywali w nim nas samych.
Sztuka Jerzego Nowosielskiego zabiera widza w swoistą podróż duchową w rejony mistycyzmu, w świat przepełniony eschatologią i transcendencją. A sam artysta, jak i jego twórczość cały czas pozostają nieodgadnieni i niemożliwi do pełnego zrozumienia, może właśnie dlatego są tak fascynujący.” – Anna Budzałek Kustosz w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Więcej informacji o wystawie oraz artyście TUTAJ.
Olga Boznańska (termin wystawy 30 sierpnia - 20 października br.)
Olga Boznańska należy do grona najwybitniejszych indywidualności sztuki polskiej przełomu XIX i XX wieku. Zyskała miano najważniejszej i najbardziej konsekwentnej artystki tego czasu. Na wystawie widzowie będą mogli obaczyć, poznać i zrozumieć fenomen jej twórczości. Docenić jej subtelne, smutne portrety, zobaczyć tak rzadkie w jej twórczości i zaskakujące nowoczesnością ujęcia pejzaże, a także docenić ulubione przez Artystkę martwe natury.
Uroczysty wernisaż zaplanowany został na piątek 30 sierpnia o godz. 18:00.
Olga Boznańska (1865-1940) - urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne, możliwe wówczas dla kobiet i dlatego też stosunkowo skromne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium, a zachęcona odniesionymi tam sukcesami w 1898 r. osiadła w wymarzonym Paryżu, stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. I tam też została do końca życia.
Jej twórczość malarska wyrosła w atmosferze nostalgii, ale i fermentu i ożywienia intelektualnego młodopolskiego Krakowa. Szukała również inspiracji w sztuce europejskiej, fascynował ją Velazquez czy James Whistler. W pierwszych paryskich latach podczas długich i nużących seansów Boznańska malowała portrety ludzi bez uśmiechu, z których najefektowniejsze pochodzą z lat 1910 – 1918. Prace z tego czasu to subtelne, delikatnie zamglone wizerunki w jasnych, rozbielonych barwach, które zwracają uwagę wytwornymi strojami, wyrafinowaną biżuterią, a nade wszystko błyszczącymi oczami i rękami modela. Postacie umieszczała w nieokreślonej bliżej przestrzeni, ujmując zazwyczaj do kolan, siedzące na kanapie lub w fotelu, oświetlone przytłumionym, rozproszonym światłem, perfekcyjnie rejestruje charakter i nastrój modela. Podobnie w autoportretach, w których zawsze zachowywała obiektywizm i z odwagą ukazywała swoją coraz starszą, nie zawsz doskonałą twarz. Po 1918 roku paleta barwna Boznańskiej uległa ściemnieniu, dominują wówczas brązy, coraz częściej też wykorzystuje kolor i fakturę podobrazia, które z czasem stają się coraz większe, a rysunek coraz bardziej szkicowy.
Obok portretów w dorobku artystycznym Boznańskiej ważne miejsce zajmują martwe natury. Są to zazwyczaj niewielkie, szkicowo malowane kompozycje, które powstawały okazjonalnie, czasem podczas braku modeli, czasem jako prezenty dla gości. Nader piękne są wizerunki zawsze obecnych w jej pracowni kwiatów malowane z zachowaniem ich subtelności i gry barw.
W dorobku malarskim Boznańskiej pojawiają się również pejzaże. Tworzyła je dla siebie, nie na zamówienie i nie na wystawy i dlatego też te niewielkie kompozycje są niezwykle brawurowymi kompozycjami, w których artystka pozwala sobie na większą swobodę i odwagę twórczą.
Więcej informacji o wystawie oraz artyście TUTAJ.
Źródło: Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach